Column: "Oldebroek voor mekaar"

“Oldebroek voor Mekaar” zal een begrip worden. Wat hebben we hiermee op het oog? Na de Tweede Wereldoorlog hebben we de verzorgingsstaat opgebouwd. Alles wordt door de overheid geregeld met belastinggeld. Iedere man en vrouw kan deelnemen aan het arbeidsproces en de zorg voor de kinderen, ouderen en hulpbehoevenden overlaten aan betaalde krachten. Door vergrijzing toenemende zorgkosten en afnemende economische groei met als gevolg minder belastingopbrengsten, zal het beleid aangepast moeten worden om het betaalbaar te houden. Het is de belastingen verhogen of als overheid minder uitgeven.
Als SGP hebben we al decennia lang het motto: “het gezin is de hoeksteen van de samenleving”. Anders gezegd: “zorgen voor elkaar”. Door velen werd dit gezien als achterhaald. Toch blijkt het een waardevol begrip te zijn. Het houdt namelijk in dat we als burgers zorgen voor elkaar. Het betekent dat we vrijwillig zorg geven aan familieleden, buren en (onbekende) naasten.

Maar er zijn nog andere mogelijkheden om “Oldebroek voor Mekaar” in te vullen. Een andere optie is om de burgers veel meer te laten organiseren en te onderhouden. Waarom moet de overheid een kartrekkende rol hebben met alle kosten en bijkomende voorschriften van dien? Op 24 mei jl. is er een studiereis geweest met als deelnemers maatschappelijke organisaties en gemeentelijke overheid. We hebben gezien wat de gevolgen zijn als de welstand afgeschaft wordt. Als er voor een dorpshuis alleen maar een startsubsidie wordt gegeven en daarna een groep burgers het dorpshuis verder ontwikkelt en exploiteert. De uitkomsten hiervan zijn positief. Het straatbeeld wordt er niet minder van en het dorpshuis draait met een sluitende begroting.

Krijgt u niet de kriebels om de overheid te laten zien dat u het zelf beter en goedkoper kan?. “Oldebroek voor mekaar”” gaat alleen slagen als u als burger de mouwen opstroopt en de overheid een andere rol aanneemt en minder handjes inzet.

Aad Cornet
Raadslid SGP